Artykuły, które mogą Cię zainteresować:

Cholera to ostra choroba zakaźna przewodu pokarmowego wywoływana przez gram-ujemną bakterię Vibrio cholerae. Należy do chorób szczególnie niebezpiecznych, nieleczona, zwłaszcza u osób niezamieszkujących rejonów endemicznych może w ciągu zaledwie kilkunastu godzin doprowadzić do zgonu. Do zakażenia dochodzi poprzez spożycie zanieczyszczonej wody lub żywności.

CHOLERA - GDZIE WYSTĘPUJE I JAK SIĘ ROZPRZESTRZENIA?

Uważa się, że biotyp klasyczny jest odpowiedzialny za wystąpienie poprzednich sześciu pandemii cholery. Za ostatnią, siódmą pandemię, która rozpoczęła się w 1961 r. w Indonezji i trwa do chwili obecnej, odpowiedzialny jest biotyp El Tor. Przecinkowiec cholery O139 jest nowym serotypem. Po raz pierwszy został wyizolowany w Indiach i w Bangladeszu w 1992 r.

Od 31 sierpnia 2024 r. do 23 października 2024 r. na świecie odnotowano 83 982 nowych przypadków cholery , w tym 900 nowych zgonów.

Pięć krajów, w których zgłoszono najwięcej przypadków cholery to:

• Afganistan (24 151),
• Sudan (23 590),
• Pakistan (12 954),
• Nigeria (4 886),
• Myanmar (4 756).

Najwięcej zgonów zgłoszono natomiast w Sudanie (598), Nigerii (183), Zjednoczonej Republice Tanzanii (34), Etiopii (33) oraz Afganistanie (12).

Nowe przypadki odnotowano w Afganistanie, Bangladeszu, Burundi, Kamerunie, Chile, Chinach, Komorach, Demokratycznej Republice Konga, Etiopii, Ghanie, Haiti, Indiach, Iraku, Libanie, Mjanmie, Nepalu, Nigrze, Nigerii, Pakistanie, Somalii, Sudanie, Togo, Zjednoczonej Republice Tanzanii i Jemenie.

Nowe zgony odnotowano w Afganistanie, Burundi, Kamerunie, Komorach, Demokratycznej Republice Konga, Etiopii, Ghanie, Haiti, Indiach, Nigrze, Nigerii, Somalii, Sudanie, Togo, Zjednoczonej Republice Tanzanii i Jemenie.

Od 1 stycznia 2024 r. do 23 października 2024 r. na całym świecie zgłoszono 457 341 przypadków cholery, w tym 3 433 zgony. Dla porównania od 1 stycznia 2023 r. do 23 października 2023 r. na całym świecie zgłoszono 723 171 przypadków cholery, w tym 4 319 zgonów.

Konflikty, zmiany klimatyczne, ograniczone inwestycje w rozwój i przesiedlenia ludności ze względu na pojawiającą się i powracającą podatność na zagrożenia – wszystko to przyczyniło się do wzrostu liczby ognisk cholery.

Bakterię wywołująca cholerę możemy podzielić na tzw. serogrupy:

• serogrupa 01 – zaliczane do niej są bakterie mające duże znacznie epidemiologiczne, wydzielające eneterotoksyny o nazwie choleragen. Wyodrębnia się dwa biotypy szczepów toksynotwórczych: El Tor i klasyczny, z których każdy obejmuje dwa serotypy: Inaba i Ogawa.
• serogrupa 0139 – jest to równie toksyczny szczep bakterii, pokrewny ze szczepem El Tor.
• serogrupa nie – 01 i nie – 0139 – do tej serogrupy zaliczane są pozostałe szczepy Vibrio cholerae, które powodują cholerę o łagodniejszym przebiegu.

Ludzie, którzy mieszkają lub podróżują do miejsc, gdzie cholera jest powszechna, są najbardziej narażeni na zachorowanie. Cholera u podróżnych jest niezwykle rzadka, ale może wystąpić podczas przebywania w miejscach wybuchu epidemii.

Głównymi czynnikami zwiększającymi ryzyko rozprzestrzeniania się cholery, są:

• brak higieny podczas przyrządzania posiłków;
• brak higieny osobistej;
• złe warunki sanitarno-higieniczne w miejscach o dużym zagęszczeniu ludzi;
• brak właściwej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej;
• spożywanie niedogotowanych potraw;
• ciepła strefa klimatyczna sprzyjająca rozwojowi przecinkowców cholery;

Na poniższych obszarach występuje aktywne przenoszenie cholery:

• Afryka: Benin,  Kamerun, Demokratyczna Republika Konga, Etiopia,  Kenia,  Malawi,  Mozambik, Niger,  Nigeria,  Somalia, Sudan Południowy, Tanzania, Uganda, Zambia.
• Azja: Afganistan, Bangladesz, Indie, Irak, Liban, Nepal,  Pakistan,  Filipiny,  Syria, Jemen
• Ameryki: Haiti.

CHOLERA - JAKIE SĄ OBJAWY CHOROBY?

Do zakażenia dochodzi na drodze pokarmowej, głównie przez skażoną ludzkimi odchodami wodę. Rzadko przez żywność jak np. owoce morza. Wodę zanieczyszczać bakteriami zdolni są jedynie ludzie chorzy lub nosiciele.

Większość osób, które zachorują na cholerę, ma łagodne objawy lub nie ma ich wcale. Około 1 na 10 osób z cholerą doświadcza poważnych objawów. Okres wylęgania choroby jest bardzo krótki i trwa od kilkunastu godzin do 5 dni. W klasycznej postaci cholery objawy pojawiają się nagle i narastają dość gwałtownie.

Wczesne objawy cholery to:

• obfita wodnista biegunka, czasami opisywana jako „stolce ryżowo-wodne”
• wymioty
• zwiększone pragnienie
• skurcze nóg
• niepokój lub drażliwość

Charakterystyczna jest intensywna biegunka bez bólów brzucha oraz bez uczucia parcia na stolec. Chory nie gorączkuje, mogą wystąpić wymioty bez towarzyszących nudności. Z czasem pojawiają się kurczowe bóle mięśni. Stolce szybko tracą typowy kształt i zapach, stają się płynne, odbarwione, o mdłej woni. Nie zawierają domieszki krwi. Obfite, opalizujące, płynne stolce w przebiegu cholery przypominają wodę po płukaniu ryżu.

W ciągu 24 godzin może dojść do oddania 30 litrów wodnistego stolca o wysokiej zawartości przecinkowców Vibrio spp. Późnym objawem są wymioty, po których może nastąpić wzmożone pragnienie, drżenia mięśniowe, chrypka oraz bezmocz. Objawy kliniczne związane z ciężkim odwodnieniem mogą ujawnić się po 24 godzinach od pierwszych symptomów choroby, zwłaszcza w przypadku braku odpowiedniego leczenia.

Temperatura ciała jest prawidłowa bądź nieznacznie podwyższona. Rozwijają się objawy wstrząsu hipowolemicznego oraz ostrej niewydolności nerek. Towarzyszyć im może splątanie, dezorientacja oraz drgawki hipoglikemiczne. Ciężkość przebiegu choroby oraz związana z nią śmiertelność zależą od stopnia odwodnienia. Bez uzupełniania płynów oraz elektrolitów dochodzi do kwasicy i szybkiego pogorszenia stanu chorego. Odporność po zachorowaniu jest krótkotrwała.

CHOLERA - JAK DOCHODZI DO ROZPOZNANIA CHOROBY?

Na podstawie obrazu klinicznego i badań diagnostycznych. Podstawą rozpoznania jest znalezienie przecinkowców cholery w kale, a także metodą hodowli. O ile biotyp El Tor jest możliwy do wykrycia w okresie nawet do kilku miesięcy od wystąpienia objawów choroby, postać klasyczną można zidentyfikować jedynie do 5 dni od chwili wniknięcia patogenu do organizmu. Przeciwciała IgA i IgM w surowicy są podwyższone, szczególnie u chorych zakażonych biotypem El Tor. Nadmierna utrata potasu prowadzi do nasilenia objawów kwasicy metabolicznej.

JAK WYGLĄDA LECZENIE CHOLERY?

Rewolucja w leczeniu cholery na świecie nastąpiła z chwilą wprowadzenia zasad nawadniania doustnego. Aktualnie ponad 80% chorych może być skutecznie leczonych przy zastosowaniu doustnej metody nawadniania. W leczeniu choroby zastosowanie znajdują preparaty roztworów glukozo-elektrolitowych. Ilość przyjmowanych płynów powinna być regulowana ilością oddawanych stolców i weryfikowana w 2-godzinnych odstępach. Nawadnianie powinno być zakończone w okresie 48 godzin. W przypadkach niepowikłanych rekomendowane jest używanie sacharozy. Wyjątkiem są przypadki z ciężkim uszkodzeniem błony śluzowej.

Leczenie cholery powinno odbywać się w warunkach szpitalnych. Często wdrażana jest antybiotykoterapia obejmująca głównie tetracykliny. Mają one szerokie zastosowanie, ponieważ eliminują wiele bakterii chorobotwórczych. Zaletą tetracyklin jest również szybkość z jaką docierają do każdego narządu w organizmie człowieka, w tym do układu nerwowego. Wykazują one szczególnie wysoką skuteczność w mało zaawansowanej postaci cholery. Wówczas zmniejszają objętość oraz częstość biegunek, przez co możliwe jest uniknięcie dużego odwodnienia pacjenta.

CHOLERA - JAK ZAPOBIEGAĆ ZACHOROWANIU?

Kierujemy się zasadą: wyparz, ugotuj, obierz albo zapomnij. W rejonach endemicznego występowania choroby należy bezwzględnie przestrzegać reżimu sanitarnego tj.:

• zachowywać higienę podczas przygotowywania żywności;
• unikać kupowania żywności i napojów u lokalnych sprzedawców;
• należy pić wodę butelkowaną z pewnego źródła, a napoje pić bez ostek lodu;
• należy bezwzględnie przestrzegać zasad higieny osobistej, szczególnie ważne jest częste mycie rąk, zwłaszcza przed posiłkami.
• skuteczną profilaktyką jest przyjęcie szczepionki przeciwko cholerze.

CHOLERA - SZCZEPIONKA.

Doustna szczepionka przeciw cholerze zawiera bakterie przecinkowca cholery zabite temperaturą lub formaldehydem oraz oczyszczoną podjednostkę toksyny cholery.

Skuteczność szczepionki przeciw cholerze oceniana jest na 85-90% w pierwszych 6 miesiącach po szczepieniu i 60% w okresie 3 lat po szczepieniu. W związku z tym, że szczepionki przeciw cholerze są od niedawna stosowane na masową skalę, ich rola w zwalczaniu epidemii w krajach endemicznych dopiero jest badana. W związku z niepełnym zabezpieczeniem przed zachorowaniem osoby zaszczepione powinny bezwzględnie przestrzegać zasad higieny i spożywać tylko wodę i pokarmy z bezpiecznego źródła.

Po podaniu szczepionki mogą wystąpić następujące niepożądane odczyny:

• zaburzenia żołądkowo- jelitowe,
• bóle brzucha,
• biegunka,
• nudności lub wymioty.

Rzadko obserwowano brak apetytu lub słaby apetyt, zawroty głowy, gorączkę, złe samopoczucie, bardzo rzadko – zmęczenie, dreszcze, bóle stawów, lub reakcję anafilaktyczną.

Przeciwskazaniem do podania szczepionki przeciw cholerze jest wystąpienie reakcji anafilaktycznej po wcześniejszym szczepieniu, uczulenie na substancje wchodzące w skład szczepionki oraz ostre zaburzenia żołądkowo-jelitowych lub ostrej choroba z gorączką.

Kto i kiedy powinien zostać zaszczepiony przeciw cholerze?

Inaktywowana doustna szczepionka przeciw cholerze jest zalecana do stosowania w następujących sytuacjach:

• dla dzieci powyżej 2 lat i dorosłych, którzy planują podróż lub dłuższy pobyt w kraju występowania cholery;
• personelowi służby zdrowia, służb ratunkowych, itp. delegowanym w zagrożone tereny.

Podstawowe szczepienie dzieci w wieku od 2 do 6 lat obejmuje 3 dawki podawane doustnie w odstępie od 1 do 6 tygodni. Dawkę przypominającą podaje się po 6 miesiącach.

Dzieci powyżej 6 lat i osoby dorosłe otrzymują 2 dawki szczepionki w odstępie od 1 do 6 tygodni oraz dawkę przypominającą po 2 latach.

Ochrona po szczepieniu pojawia się po 1 tygodniu po zakończenia szczepienia podstawowego, dlatego wszystkie dawki szczepionki należy przyjąć przynajmniej 1 tydzień przed planowanym wyjazdem.

Szczepienie przeciw cholerze nie jest wymagane przy wjeździe do któregokolwiek kraju.

ZAPRASZAMY NA WIZYTĘ W NASZEJ PRZYCHODNI W KATOWICACH

Przychodnia Mark-Med / ul. Stara Kłodnicka 43, Katowice  / REJESTRACJA: 667 937 572

Odwiedź nas na Facebook'u

Katowice, ul. Stara Kłodnicka 43

pn.-pt.: 8:00-18:00

Rejestracja: 667 937 572

Przychodnia Mark-Med 

w Katowicach

KONTAKT

GODZINY OTWARCIA

MENU

Nasz adres:

ul. Stara Kłodnicka 43

40-703 Katowice (woj.śląskie)

Napisz do nas:

mark-med@mark-med.pl

NASZE USŁUGI

Zadzwoń do nas:

+48 (32) 7818704

+48 667 937 572

Od poniedziałku do piątku

8:00 - 18:00