Dżuma znana na całym świecie jako “czarna śmierć” to bakteryjna choroba zakaźna owiana złą sławą z powodu pandemii, która miała miejsce w średniowieczu i na skutek której, życie straciły miliony ludzi, a w niektórych miejscach Francji czy Włoch zmarło na nią nawet 90% społeczeństwa. Choroba wciąż występuje na świecie. Zachorowania odnotowuje się w niektórych krajach Afryki, Azji oraz Ameryki Południowej. Największa ilość przypadków występuje w rejonie Azji południowo-wschodniej oraz w Brazylii.
Dżuma to choroba zakaźna występująca zarówno u ludzi, jak i u zwierząt wywoływana przez pałeczki gram-ujemne Yersinia pestis, z rodziny Enterobacteriaceae. Bakterie przenoszone są na człowieka głównie przez pchły - Xenopsylla cheopis, które pasożytują na szczurach. Zakażeniu dżumą mogą ulec również inne zwierzęta jak np. wiewiórki, pieski preriowe, myszy, nornice, koty czy króliki. Inne drogi zakażenia dżumą to:
ugryzienie przez zakażoną pchłę, która może zostać przeniesiona przez psy i koty do miejsc zamieszkania ludzi;
bezpośredni kontakt z płynami ustrojowymi lub tkankami zakażonego zwierzęcia, np. w przypadku myśliwych oprawiających zwierzęta bez zachowania odpowiednich środków ostrożności;
drogą kropelkową w wyniku bliskiego kontaktu z osobą chorującą na dżumę płucną lub z materiałem biologicznym w przypadku pracowników laboratoriów.
Bakterie po dostaniu się do organizmu w pierwszej kolejności atakują węzły chłonne, a następnie rozprzestrzeniają się po całym organizmie.
To w jaki sposób będzie objawiać się dżuma zależy w głównej mierze od tego w jaki sposób doszło do zakażenia. Ze względu na objawy wyróżniono 3 postacie kliniczne dżumy: dymieniczą, septyczną i płucną.
DŻUMA DYMIENICZA. Choroba rozwija się po 2-6 dniach od ugryzienia przez zakażoną pchłę. Bakterie namnażają się w węzłach chłonnych, które znajdują się najbliżej miejsca ugryzienia. Objawy pojawiają się nagle i należą do nich:
Niepodjęcie szybkiego leczenia prowadzi do rozprzestrzenienia się choroby na inne części ciała. Nieleczona postać dymienicza dżumy prowadzi do śmierci w ok. 50% przypadków. Dżuma dymienicza to najczęściej występująca postać dżumy.
DŻUMA SEPTYCZNA. Może rozwinąć się niezależnie lub jako powikłanie postaci dymieniczej w wyniku ugryzienia przez pchłę lub po kontakcie bezpośrednim z tkankami zakażonego zwierzęcia. Dżuma septyczna charakteryzuje się wysoką bakteriemią, która prowadzi do ogólnoustrojowego zakażenia tzw. sepsy. Choroba ma gwałtowny przebieg, a jej objawy to:
Nieleczona dżuma septyczna (posocznicowa) w blisko 100% kończy się zgonem.
DŻUMA PŁUCNA. Jest najbardziej zaraźliwą postacią dżumy. Może się rozwinąć się, jako powikłanie postaci septycznej lub dymieniczej lub w wyniku zainhalowania do płuc zakaźnych kropelek pochodzących od osoby z dżumą płucną. Bakterie, które dostają się do dróg oddechowych wywołują ostry stan zapalny. Objawy postaci płucnej dżumy to:gorączka;osłabienie;ból głowy;szybko postępujące objawy ze strony układu oddechowego jak: duszność, kaszel, ból w klatce piersiowej, odkrztuszanie obfitej ilości wydzieliny z domieszką krwi lub ropy;zapalenie płuc, które jest bezpośrednim zagrożeniem życia i może doprowadzić do smierci w wyniku niewydolności oddechowej.
JAK POSTĘPOWAĆ W RAZIE WYSTĄPIENIA OBJAWÓW DŻUMY? JAK WYGLĄDA LECZENIE I ROZPOZNANIE CHOROBY?
Po powrocie z rejonów zagrożonych występowaniem dżumy i zauważeniu u siebie objawów - głównie powiększonych i bolesnych węzłów chłonnych z gorączką oraz wystąpieniu ugryzienia przez gryzonie lub pchły należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Rozpoznanie choroby polega na rozpoznaniu objawów klinicznych oraz hodowli bakteriologicznej materiału z węzłów chłonnych, krwi lub plwociny. W leczeniu dżumy stosuje się antybiotykoterapię, którą rozpoczyna się już przy podejrzeniu choroby. Kuracja antybiotykami trwa zazwyczaj 10 dni.
Interwencji chirurgicznej mogą wymagać osoby u których występują problemy dotyczące zropnienia węzłów chłonnych i martwica tkanek. Postać płucna dżumy wymaga bezwzględnej izolacji pacjenta, a osoby mające kontakt z osobą chorą poddawane są 6 dniowej kwarantannie.
Możliwe jest całkowite wyleczenie dżumy, pod warunkiem, że szybko zostanie wdrożone leczenie. Zbyt późne podanie antybiotyku lub niepodjęcie leczenia może prowadzić do ciężkich powikłań oraz do niewydolności oddechowej i śmierci pacjenta. Szacuje się, że śmiertelność nieleczonej dżumy wynosi 50%, a przy szybkim wdrożeniu leczenia spada do ok. 5%.
Profilaktyka dżumy polega na unikaniu kontaktu z dzikimi martwymi zwierzętami oraz sytuacji, w których może dojść do pogryzienia przez gryzonia np. podczas dokarmiania. Zaleca się również używania środków przeciw pchłom u zwierząt domowych.
Osoby po bliskim kontakcie z chorymi na dżumę płucną lub po kontakcie z zakaźnym materiałem biologicznym mogą otrzymać poekspozycyjną profilaktykę antybiotykową, w zależności od rodzaju i czasu kontaktu z chorym.
Pierwszą szczepionkę przeciw dżumie opracowano w 1890 roku. Na rynku dostępna jest szczepionka przeciw dżumie, która zawiera bakterie zabite formaliną. Zapewnia ona ochronę przed postacią dymieniczą, jednak jej skuteczność w zapobieganiu postaci płucnej jest niewielka.
ZAPRASZAMY NA WIZYTĘ W NASZEJ PRZYCHODNI W KATOWICACH
Przychodnia Mark-Med / ul. Stara Kłodnicka 43, Katowice / REJESTRACJA: 667 937 572
Katowice, ul. Stara Kłodnicka 43
pn.-pt.: 8:00-18:00
Rejestracja: 667 937 572
Przychodnia Mark-Med
w Katowicach
KONTAKT
GODZINY OTWARCIA
MENU
Nasz adres:
ul. Stara Kłodnicka 43
40-703 Katowice (woj.śląskie)
Napisz do nas:
mark-med@mark-med.pl
NASZE USŁUGI
Zadzwoń do nas:
+48 (32) 7818704
+48 667 937 572
Od poniedziałku do piątku
8:00 - 18:00